Tamale-leven en weekendje Bolgatanga - Reisverslag uit Tamale, Ghana van Britt Lala - WaarBenJij.nu Tamale-leven en weekendje Bolgatanga - Reisverslag uit Tamale, Ghana van Britt Lala - WaarBenJij.nu

Tamale-leven en weekendje Bolgatanga

Door: Britt Louter

Blijf op de hoogte en volg Britt

11 Mei 2013 | Ghana, Tamale

Heee lieve lezers van mijn blog!

Hier ben ik weer, voor een van de laatste keren. Dit keer is het niet eens zo lang geleden dat ik geschreven heb, maar toch weer een hoop te vertellen.
Ik was gebleven bij vorige week dinsdag. Ik was die maandag dus naar de social welfare geweest en zeiden ze dat we de volgende dag moesten terug komen, dus samen met Bash op dinsdag weeer er naartoe geweest, alleen toen was die vrouw er niet. Kon dus nog niet beginnen..
Dinsdag was het natuurlijk koninginnedag, en dat lieten ze in Ghana ook niet voorbij gaan! We hadden viavia gehoord dat er ergens een etenje was, dus daar zijn we met de taxi heen gegaan. Het was bij een hele oude man van 80 die als sinds zijn 25ste in Ghana woont en hij bemiddeld hier een beetje voor de nederlandse ambassade. En sinds een paar jaar geeft de ambassade hem geld om een etentje te organiseren voor andere nederlanders in Ghana. Erg leuk, er was lekker eten en ook nog een groep Afrikaanse dansers die een culturele dans gingen opvoeren, en twee ghaneze kindjes die in oranje pakjes als koning en koningin op de 'troon' zaten :)
Woensdag was het een nationale feestdag in Ghana, dus hebben we de social welfare maar niet eens geprobeerd. Was nog even naar de stad en internetcafe alleen die was natuurlijk ook dicht.
Donderdag weer naar de social welfare en eigenlijk was de brief die ze moesten hebben voor toestemming er nog steeds niet, maar uiteindelijk mocht ik er dan gelukkig wel heen. Dus toen er meteen een paar uurtjes gebleven en rondgekeken en vanaf vrijdag begon ik er echt. Je werk daar in shiften, de ochtendshift van 7 tot 1 of de middagshift van 1 tot 5. Het is wel echt heel anders dan mn weeshuis in Kumasi, zoals ik al zei veel meer een weeshuis, in Kumasi was het veel gemoedelijker en meer een grote familie. Dit zijn vooral baby's en kleine kindjes, er zijn denk ik ongeveer een stuk of 10/12 kindjes in de leeftijd van 0 tot 4 en dan 7 kinderen die iets ouder zijn en naar school gaan, alleen nu niet want het is vakantie. Het is dus ook wel echt veel meer verzorgen en politie agentje spelen, maar het is ook wel heel schattig hoor. Je bent er vooral gewoon voor het aandacht geven en spelen met ze, en verder verschonen en eten geven. Het weeshuis krijgt alleen heel vaak 'visitors' mensen die langskomen en meestal spullen voor het weeshuis meenemen of donaties. En dat betekend als er visitors komen, dat alle kindjes hun mooie kleertjes aan krijgen, ze hebben een speciale zak vol met de schattigste jurkjes en shirtjes. Ook de bedjes krijgen even voor de show mooi beddengoed, vervolgens moeten ze de hele tijd in de playroom zitten, schoon blijven en wachten tot de visitors komen. Dat soms wel een halve of hele dag kan duren want ze weten nooit hoe laat ze komen. Ik heb nu al in de week dat ik er ben 3 dagen gehad waarop visitors kwamen. Die komen dan even hun spullen geven en met de kindjes op de foto en dan gaan ze weer en mogen alle mooie kleertjes weer uit en gaat het normale beddengoed weer op de bedden.. Afgelopen vrijdag waren het militairen die op bezoek kwamen en die hadden echt heeeel veel eten meegebracht en wcpapier en luiers etc.

Zaterdagochtend vertrokken we voor een weekendtrip naar Bolgatanga. We gingen met zn 8en en met Bash en ook de 2 jongens van de keuken van de lodge gingen mee. We hadden een eigen heel fijn busje met chauffeur en lekkere stoelen en airco, heel fijn dus. Bolgatanga is een stadje nog meer naar het noorden van Ghana en daar in de buurt zijn ook wat dingen te zien. We reden eerst helemaal naar het Noorden, naar de grens van Burkina Faso. Daar even een stukje door niemandsland gelopen en toen even een stukje Burkina Faso ingeweest, ben ik daar toch ook weer geweest he. Daarna gingen we het busje weer in en naar Paga, de krokodillenvijver. Daar hebben ze echt letterlijk een vijvertje met wat krokodillen erin en dan betaal je entree en koop je een levende kip, die ze vervolgens aan een touwtje doen en daarmee de krokodil uit het water lokken. Eerst kwam er een kleine, maar die wilde ze niet dus kreeg hij gewoon wat stokslagen zodat hij het water weer in ging en toen kwam de grote. Die ging keurig geposeerd met zijn bek open zitten en mochten we er allemaal 1 voor 1 mee op de foto. Toch wel leuk om met een krokodil op de foto te gaan maar wel een beetje heel erg toeristisch en gemaakt... Vervolgens gingen we nog naar een oudslavenkamp, waar de slaven die uit het noorden van Ghana en Burkina Faso kwamen werden verkocht voordat ze naar de kust getransporteerd werden. Daar was niet echt veel aan, het waren een hele hoop keien en stenen en daar was dan een gids bij aan het vertellen maar voor mij gevoel kon het net zo goed een of ander lulverhaal bij een stapel stenen zijn,bovendien was het ook zooooooooo warm. Het was daar echt nog weer15x warmer dan in Tamale waar het ook al heel warm is.. Maargoed, toen met ons busje echt door de middle of nowhere, savanne achtig landschap met echt hier en daar alleen wat plaggehutjes, we zaten al, van dit kan je je best inbeelden dat het kenia is, als je de koeien tot olifanten verbeeld en de geiten tot leeuwen en de schapen tot giraffen ;) We kwamen uiteindelijk bij een hele mooie lodge in Sirigu,dat waren ook hutjes met allemaal traditionele muurschilderingen beschilderd. Daar savonds lekkere spaghetti gegeten en hadden we de keuze om in een kamer te slapen of op het dak van het guesthouse; nou mijn keuze was snel gemaakt. Dus 's avonds lag ik heerlijk met een fris windje onder een hele mooie sterrenhemel op het dak, samen met nog 2 andere vrijwilligers en Bash en de jongens van de keuken. Ik was een beetje bang voor heel veel beesten, maar dat viel echt alles mee. De anderen hadden die nacht lekker liggen zweten in hun kamertje. De volgende ochtend heb ik eerst nog met een andere vrijwilliger de villagetour gedaan, we bezochten de tradionele compoundjes met beschilderingen en een speciale manier van bouwen. Ook vertelde ze over hun tradities etc, als ze gaan trouwen hebben ze hier echt nog een bruidsschat van 2 koeien en 8 schapen, soms lijkt het wel of je weer een beetje in de prehistorie ben belandt. Was best wel interessant, je banjer dan ook lekker door die huizen van die mensen haha. Daarna gingen we het busje weer in en naar de Togo hills/tenzug, daar mochten we eerst bij de chief op bezoek, slippertjes uit voor de deur en daar zat hij op een bank in zn kamer, eerst allemaal even klappen voor hem, want dat hoort. We konden hem toen allemaal vragen stellen en die gingen vooral over zijn vrouwen natuurlijk. Hij heeft namelijk 18 vrouwen, hij wil er graag nog 20 van maken, en hij wist niet hoeveel kinderen, maar zo'n 5 kinderen per vrouw, dus reken maar uit. Hij vertelde dat als een vrouw dan voor hem kookte, mocht ze op zn kamer komen ' and then we fuck' haha, man van 80. We kregen ook een rondleiding door de compound daar, het waren allemaal smalle steegjes en hutjes, waar de hele familie, zo'n 380 mensen wonen. Er lagen ook heel veel schedels en veren op offerplaatsen overal etc. Vervolgens gingen we de berg op, er is daar een berg en bovenop de berg zit een soort waarzegger in een rots, een man die met de goden kan communiceren of zoiets, en daar kunnen mensen dan heen en hun problemen aan hem kwijt, ze moeten dan ook een kip, geit of zelfs ezel mee de berg op nemen om te offeren. Het laatste stuk naar de rots toe moet je alleen volgens de traditie met ontbloot bovenlijf en blote voeten beklimmen. Dus heb ik topless een berg beklommen haha. Bovengekomen moesten we tussen 2 rotsen plat op je buik gaan liggen, ik lag natuurlijk precies op de kippenveren en weet ik veel wat nog meer, daar zat die man dan in zn koeienvacht en gingen ze even het verhaal vertellen. Toen konden we weer naar beneden, stelde niet heel veel voor dus maar toch wel bijzonder om topless een berg te beklimmen. Daarna hebben we nog even geluncht in Bolgatanga en daarna weer terug naar huis.

Maandag gewoon gewerkt en dat ik smiddags thuis kwam, kwam even laten ook mn hostpapa die chief is thuis. Er was een begrafenis geweest en omdat hij de chief is komen ze ervoor en erna dan naar onze compound. Dus kwam er een grote jeep aan met in de laadklep allemaal mannen met jachtgeweren in de lucht gestoken, gingen ze een paar schoten in de lucht lossen en daarna trommelen en dansen en zingen, best wel leuk om te zien. De chief zag er ook echt geweldig uit, kwam hij aangelopen in een groot gewaad met een mega shiny zonnebril op en een of andere houten stok in zn hand.
Woensdag gingen we met de 10 oudste weeskinderen zwemmen, het ene zwembad was alleen dicht, dus gingen we naar een andere maar daar heb je niet echt een kindergedeelte dus het was goed dat we met veel vrijwilligers waren want moesten allemaal een kind vasthouden. Maar vonden ze wel erg leuk.
Donderdagmiddag ben ik met Annemiek en Floor naar mister slim geweest, dat is een man die van leer allemaal dingen maakt zoals slippers en tassen etc. We hebben daar een rondleiding gedaan om te zien hoe ze het leer maken, best wel leuk. Het is een hele familie die dat doet, 30 broers, van 1 vader en van 9 verschillende moeders.
Trouwens ook in afgelopen 2dagen 3x een lekke band gehad.. Gelukkig zit er hier op iedere straathoek wel een fietsenmakertje en die plakken dan voor omgerekend 20 eurocent je band. Verder is het fietsen hier toch wel even anders als in Nederland, sowieso zoveeeel warmer, maar het is ook niet even rustig fietsen maar echt heel goed uit je doppen kijken vooral in de stad, want dat is echt een drama hier. Verbaasd me dat ik nog geen aanrijding heb gehad (even afkloppen).

Nu het laatste weekje hier in Tamale al, gaat opeens wel heel snel, en heb nog een boel dingen te doen! Vrijdag ga ik dan als het goed is nog naar Wechiau, de nijlpaarden en daarna nog even langs Kumasi, naar mn lieve kindjes en familie daar :) Dan ga ik samen met nog een andere vrijwilligerster naar Cape Coast en Kokrobite voor mn laatste daagjes. Heb nu ook wel echt weer zin om naar huis te gaan hoor!

Tot snel allemaaal!
Heel veel liefss!

  • 12 Mei 2013 - 13:05

    Michelle:

    Hoi lieve Britt,
    Wat een indrukwekkend verhaal weer om te lezen. De dingen die je meemaakt!
    Tegelijk moet ik - mede door je manier van vertellen - ook weer zo lachen, haha. Je kunt straks wel professioneel een blog gaan schrijven! Je hebt echt talent voor vertellen.
    Hoop dat de komende weken nog heel fijn zijn!
    Groetjes Michelle

  • 12 Mei 2013 - 16:44

    Jenny Swart:

    Hoi Britt
    Wat een andere wereld, stel je voor dat je hier getrouwd zou zijn met een man die nog 18 vrouwen heeft , dat heet gewoon Bigamie. Maar wat een belevenissen allemaal, je maakt er wel een heel bijzondere reis van, zoveel als je allemaal zie. Je verhalen zijn zo langzamerhand een heel boek geworden, met de foto's erbij, geweldig zo hilarisch als jij kan schrijven. Nog een paar weken, en het zit er weer op, geniet nog van je laatste tijd daar. Groetjes buurvrouw Jenny

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Britt

Actief sinds 11 Nov. 2012
Verslag gelezen: 442
Totaal aantal bezoekers 21237

Voorgaande reizen:

11 Januari 2013 - 24 Mei 2013

Vrijwilligerswerk Ghana

Landen bezocht: