It's not little, it's big

Halloooo!

Ohh mn vorige blog is alweer langgg geleden. Ik was er al wel aan begonnen maar nu dan maar eens afgemaakt.
Even denken ik was geeindigt na de mislukte nijlpaarden.
Het weekend erna was Vera's laatste weekend dus zijn we bij het weeshuis geweest. Het was ook goede vrijdag en pasen dat weekend, dus hadden we een mini vakantie. De goede vrijdag ben ik met rahel en eric naar kumasi gegaan, want ze wilden souvernirs etc kopen dus ging ik ze maar even laten zien waar(jaja weet al zó goed mn weg in kumasi ;) Op zaterdag zijn we nog naar t zwembad gegaan en hadden we savonds voor het hele weeshuis pizza's meegenomen. Feest! Op zondag hadden we paasbrunch bij maaike, erg lekker, ja zelfs in ghana kun je toch nog lekker paasbrunchen! Op de maandag zouden we eerst misschien met het hele weeshuis naar het lake gaan, alleen ging dat natuurlijk vanwege geld niet door. In plaats daarvan sponsorde de man die eigenlijk het lake zou sponsoren, de afscheidsparty van eric en vera. Heel leuk, alle andere kinderen uit het dorp van de school waren ook uitgenodigd en er was lekker gekookt, jaja natuurlijk wel rijst, maar dit keer jollofrijst, met een beetje groente en een kipje! Erg lekker. Ook was de tafel helemaal mooi en aten we met zn alle aan tafel, we kregen ook nog frisdrank. Savonds gingen de boxen aan en was het dansen! Dat is altijd zo leuk, dansen is het helemaal hier en iedereen doet t en iedereen kan het en iedereen is vrolijk. Op woensdagochtend vertrok Eric en op donderdagochtend vertrok Vera. Vooral vera was toch wel even gek, omdat ik toch al mijn 3 maanden álles met haar heb gedaan en beleefd. Maargoed daarna ging het gewone leventje gewoon weer verder, naar school en alles. Dat weekend zijn we op zaterdag naar Kumasi gegaan, lekker even 2 uur geskyped in het internetcafe en op zondag naar lake bosumtwi. Dat was nog best een gedoe om er te komen. Maar toen hadden we een heel mooi strandje waar verder helemaal niemand was. Echt even rust dus :)
Ik word trouwens wel af en toe helemaal gek van alle mensen die je maar blijven oplichten, ze blijven het maar proberen, koop je een zakje water wat ALTIJD 10 pesuwas is, gaan ze toch weer 20 proberen. Pff je moet echt alert blijven op de goede prijzen.

Verder heb ik laatste paar dagen wat meer met Gaybrial gepraat, hij heeft verteld hoe hij het weeshuis heeft opgezet. Best wel indrukwekkend, zal t een beetje proberen na te vertellen. Hij doet dit allemaal eigenlijk uit eigen ervaring, zelf was hij vroeger ook een wees en leefde op straat. Hij had geen huis of mensen die voor hem zorgde, hij sliep soms in kerken, bij mensen op de veranda of soms bij vrienden stiekem binnen. Op een gegeven moment steelde hij ook en zat aan de drugs en alles. Ondertussen ging hij af en toe naar school alleen wanneer bepaalde mensen hem hielpen om dat te betalen. Uiteindelijk heeft hij dus een gedeelte van zijn school af kunnen maken. Hij is toen voor een tijdje het leger in gegaan maar daarna heeft hij bijbelstudies gedaan en is pastoor geworden. Zoals hij vertelde had hij nog een tijd lang een slechte reputatie en was het moeilijk om een vrouw te vinden. Uiteindelijk is hij dus met mummy getrouwd en kinderen. Hij zag in het dorp waar ze toen woonde kinderen op straat die hetzelfde leefde als hem, op straat en niet naar school. Hij besloot de zorg op zich te nemen van een aantal kinderen en in 2000 richtte hij de school op. De school was voor kinderen die geen schoolfees kunnen betalen en dus toen gratis naar school konden gaan. Ondertussen werkte hij nog als pastoor voor de kerk, waar hij 5 cedi per maand verdiende (2 euro) en daarvan 4 cedi gebruikte voor het betalen van de leraren etc.. Met zijn gezin en de weeskinderen sliepen ze steeds op verschillende plekken, leegstaande huizen of huizen die nog in bouw zijn, soms zonder dak of sliepen ze met zn alle in 1 kamer op de grond. Ze waren dus echt heel arm. Toen begon ook de kerk nog moeilijk te doen en stelde hem de keus; ga of voor de kerk of voor de school. Hij koos voor de school en de kinderen en raakte hiermee dus ook de steun van de kerk kwijt. Hij heeft zelfs nog rechtszaken gehad, hoe dat allemaal gegaan is weet ik niet precies. Een man wilde zijn school opheven en de grond verkopen, dat heeft gaybrial toen 'gekregen' dat is de huidige school. Hij betaald nu telkens een klein bedrag per maand maar het is 10.000 cedi voor hij de papieren krijgt. En pas als hij de papieren krijgt kan hij meer ondernemen en misschien steun van de overheid krijgen . De kinderen die het kúnnen betalen, betalen nu wel schoolfees. Daar leeft het weeshuis van, dat is hun inkomen. Helemaal in het begin waren de schoolfees 5 pesuwas per dag (2cent) nu ongeveer 10 cedi per term. Ondertussen kreeg het weeshuis ook hulp, het huis waar ze nu wonen huren ze. De vrijwilligers hebben voor bedden, matrassen, stoelen etc gezorgd. In de schoolvakanties hebben ze meer moeite om alleen al eten op tafel te krijgen omdat er dan geen inkomsten van schoolfees zijn. Een leraar hier op de school verdiend nu zo'n 60 cedi (24 euro) per maand, 5/6 dagen in de week werken..
Dat ik hem zei dat het mooi was dat alle vrijwilligers zo een beetje konden helpen zei hij: it's not a little, everything is big. Ze leven dus ook een heel groot gedeelte op steun van vrijwilligers en zijn het heel erg dankbaar. Verder heeft hij nog een grote toekomstdroom, hij zou heel graag de grond van de school definitief willen kopen en er dan een nieuw weeshuis bouwen, dat onderdak kan bieden aan 100 kinderen, met een zuster en kookmoeders. Daar is hij nog lang niet, maar ik heb wel onwijs respect voor hem, dat hij ondanks dat ze zelf zo weinig geld hebben, dit allemaal doet voor de kinderen.

Verder had hij zaterdag speciaal voor ons gekookt, rahel had namelijk gezegd dat ze de rijst niet lekker vond en vlees wilde. Dus had ie speciaal voor ons vlees en rijst (haha) met macaronis gemaakt en wat drinken voor ons gekocht. Heel lief.

Verder: sponsorgeld! Ze hebben vrijdag het schoollokaal zo goed als afgemaakt, het is wel iets anders als ik had verwacht, want ik dacht dat ze stenen muren zouden doen maar dat is van houten planken geworden. Het is ook een beetje scheef, maarja lekker op zn ghanees.. Van de week ga ik het misschien nog verven, zal zodra ik weer de mogelijkheid heb foto's uploaden! Verder kwam van de week mummy naar me toe om te vragen of ik haar kon steunen want ze had gehoord dat het heel slecht ging met haar moeder, dus heb ik haar nog wat geld gegeven op haar op te zoeken. Smiddags kwam ze huilend thuis want het ging echt opeens heel slecht met haar moeder..

Tijd gaat echt snel nu, ik ga waarschijnlijk na volgend weekend al naar tamale. Dat zal weer heel anders en een hele nieuwe ervaring worden, zin in, maar ook wel gek om het vertrouwde leventje en de mensen hier achter te laten.

Nou ik zal proberen iets sneller van me te laten horen volgende keer! Hoop dat het bij jullie ook nog allemaal zn gangentje gaat?

Mis jullie wel hoor! Zie ook wel weer uit om iedereen te zien.
Veel liefs en dikke kussen!